Komt en ziet wat het nieuwe warenhuis u biedt!

Vroom & Dreesmann, zoals de winkelketen vroeger heette, had al in 1935 plannen om naar Helmond te komen. Het was niet zo gemakkelijk om in het centrum een geschikte plaats te vinden om zo’n grote zaak te vestigen. In 1948 werd van de familie Bogaers het herenhuis aan de Veestraat 8 gekocht. Toen zich de mogelijkheid aandiende om meerdere panden aan te kopen verder in de Veestraat werd die kans aangegrepen. Zo kwamen de panden van koopman Josephus Arnoldus Johannes van Rooij in 1948 in handen van V&D die ze in december 1950 liet slopen. Op die plaats kon men een frontbreedte van 25 meter creëren. Het eerder aangekochte pand van Bogaers werd in 1952 weer van de hand gedaan. De gemeente voorzag problemen met het bevoorraden van de winkel vanaf de smalle Veestraat. Door het aankopen van gronden aan de zijde van de Elzas en de Watermolenwal in 1950 van Antonius Prinzen konden de magazijnen gemakkelijk bereikbaar worden gemaakt aan de achterzijde. Zo ontstond een bouwterrein van 3.600 m2. Architect Wennink uit Nijmegen werd gevraagd een ontwerp te leveren. Omdat het pand direct langs de H. Hartkerk met zijn verticale lijnen was gelegen probeerde de architect daar rekening mee te houden. Het gebouw kreeg daarom twee verdiepingen, terwijl die niet echt nodig waren; in het begin werd alleen de parterre en de eerste verdieping als winkelruimte benut. Die extra verdieping gaf wel mogelijkheden om in de toekomst uit te breiden. Om meer etalageruimte te krijgen werden er drie zogenaamde eilandetalages in het portaal aangelegd. De bouw startte in maart 1951. Het kostte de Bredase Betonmaatschappij een jaar om het pand te bouwen. Daarvoor werd 2.250 m3 beton gebruikt. Het Helmondse filiaal was het 29ste in het land.

 

Naar goed katholiek gebruik werd het pand ingezegend door de pastoor. De opening vond plaats op vrijdag 28 maart 1952. ’s Morgens was er een mis in de noodkerk van het H. Hart aan de Binderseind met daarna een ontbijt in zaal Van Vilsteren. Het stadsbestuur, diverse industriëlen, de winkeliers uit de Veestraat en het bestuur van de Kamer van koophandel waren aanwezig en kregen daarna een rondleiding. Ook de burgemeesters van Bakel, Deurne, Mierlo en Stiphout kwamen kijken. ’s Middags waren de gewone Helmonders aan de beurt en hun belangstelling was overweldigend. Er waren 120 personeelsleden aangenomen om hen voortaan behulpzaam te zijn. Bij de opening waren er natuurlijk diverse aanbiedingen, zoals dameszakdoekjes voor 16 cent, en een kop met schotel voor maar 39 cent. Het ontbreken van een lunchroom was een teleurstelling; dat werd pas in 1969 goedgemaakt. Omdat het pand te klein geworden was werd er al lang gedacht aan een uitbreiding in de vorm van een derde verdieping. De plannen voor een winkelpassage van de Markt naar de Veestraat zorgden ervoor dat ook V&D daar bij betrokken werd. Zo kon men in 1970 uitbreiden op de plaats waar de H. Hartkerk had gestaan. Het vloeroppervlak werd daarmee bijna verdubbeld en ook de al langer gewenste roltrappen konden worden aangebracht. Voor de bereikbaarheid werd aan de Watermolenwal een parkeerplaats aangelegd en werd er aan de Oude Aa een zij-ingang gerealiseerd.