Wapen Mierlo
Aanverwante artikelen
20 augustus 1959: “Van azuur, beladen met Sint Lucia, houdende in de rechterhand een palmtak en in de linkerhand een brandende olielamp, alles van goud en ter wederzijde vergezeld van een schildje van hetzelfde, beladen met drie molenijzers van keel. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee paarlen.”
Geschiedenis van het wapen
Van schepenen is sprake in 1356, van een schependomszegel vanaf 1380. Eerst vanaf 1547 zijn exemplaren bekend. Die vertonen de beeltenis van O.L.V. met het kindje Jezus op de rechterarm, links en rechts vergezeld van een driehoekig schildje, elk beladen met drie molenijzers. Vermoedelijk kan worden gesteld, dat indien beide schildjes identiek zijn, zij zowel de Van Mierlo's als de Dicbiers van Mierlo representeren, die beiden het driemolenijzerwapen voerden: Van Mierlo = Van Rode voerde volgens het wapenboek Gelre uit het einde van de 14de eeuw als wapen: “in goud drie molenijzers van keel”, Dicbier voerde volgens het wapenboek Bellenville uit het derde kwart van de 14de eeuw als wapen: “in zilver drie molenijzers van keel.” In 1815 interpreteerde de burgemeester de figuur in het zegel blijkbaar als de Heilige Lucia, die al in 1570 als patroon van de plaatselijke parochie voorkomt. Op 16 juli 1817 werd het volgende wapen bevestigd: "[Zijnde] van lazuur, beladen met St Lucia van goud, en ter wederzijde verzeld van een schild van goud, beladen met drie macles van lazuur, staande twee en een." De kleuren zijn de rijkskleuren. Het heiligenbeeld draagt in de rechterhand een wijwaterkwast [?] en in de linkerhand een kelk. In de praktijk gebruikte het gemeentebestuur daarna tot in de 20ste eeuw wapenstempels met daarin duidelijk de beeltenis van een vrouwelijke heilige, die een palmtak in haar rechterhand houdt. Het gemeentebestuur verzocht in 1959 aan de Kroon om verbetering van het wapen. Uiteindelijk werd gekozen voor een hertekening van Sint-Lucia [met een brandende toorts in haar handen], terwijl in de beide schildjes de maliën werden vervangen door molenijzers, waarop de kleuren van het wapen Van Rode werden toegepast. Bij Koninklijk Besluit van 20 augustus 1959 nr. 4 werd de gemeente een nieuw wapen verleend. De wijziging van toorts in palmtak en olielamp komt voor rekening van de Hoge Raad van Adel.
Bronnen
Originele wapendiploma: RHCe, THA, -1 76 4 17.
Rapport betreffende herziening van de wapens van gemeenten en de instelling van wapens voor de dorpen in de Regio Eindhoven [Noordbrabantse Commissie voor Wapen- en Vlaggenkunde, september 1996].