Een herfst-excursie in de Warande

Hij had er al een paar natuurkundelessen aan besteed en wilde nu zijn klas deze herfst in al zijn majesteit laten beleven. Daarom fietste hij die woensdagmiddag naar de Warande om er een wandeling voor te bereiden. De bladeren van eik, beuk en linde knisperden onder zijn voeten. Maar vooral zocht hij naar rottende takken en boomstronken in het kreupelhout. Ja hoor, daar zijn ze, de inktzwam, de trompetzwam en het elfenbankje. Maar zou hij er dit jaar weer staan? Toen zag hij aan de voet van een oude eikenboom wat men een berg elfenbankjes zou kunnen noemen. Maar hij wist dat dit de eikhaas was. In de regio groeit hij alleen hier in de Warande. Een zeldzaam pronkstuk van de herfst. De vrijdag daarop wandelde hij met zijn klas in het nevellicht en vertelde op spannende toon over duivelseieren en heksenkringen. Plotseling renden de kinderen joelend naar een toegangshek dat op een eilandje stond met een bijna dichtgeslibde gracht eromheen. Ze wurmden zich om de spijlen naar de andere kant en toen werd het stil. Somber en doods lagen daar een aantal grafzerken. Wie lagen hier begraven? Sommigen wisten te vertellen dat dit de graven waren van Dracula en zijn bruiden. Op geruststellende toon vertelde hij de griezelende kinderen van Carel Frederik Wesselman. Hij kocht vlak voor de Fransen in 1795 het land binnenvielen het Kasteel en werd zo de laatste heer van Helmond. Hij werd hier in 1825 begraven. De andere graven waren van zijn echtgenote Anna Plencker en hun dochter Danielle. Ook haar man Adrianus van Riemsdijk ligt. hier. “Carel Frederik Wesselman 1780 – 1853 en Elisabeth Spoor 1787 – 1841” lazen de kinderen. “Twee doodgeboren dochtertjes”De tweede generatie. Vol onbestemde indrukken verliet de klas het grafeiland. Veel later, in 2002, zou Nico Giepmans hier een grafkelder blootleggen waar niet alleen leden van de familie Wesselman waren bijgezet, maar ook van de familie Carp en Henny, industriëlen uit de negentiende eeuw.