Bakelsedijk 7
Aanverwante artikelen
Helmond heeft altijd boerderijen in het stadscentrum gehad. In de middeleeuwen en de eeuwen daarna lagen er boerderijen binnen de veste. Met de uitbreiding van de stad kwamen ook boerenbedrijven die tevoren in het buitengebied lagen binnen de bebouwde kom te liggen. Een voorbeeld van die laatste is de boerderij die decennialang op Bakelsedijk nummer 7 stond. Het pand werd echter in 2004 gesloopt in het kader van de herontwikkeling van de Helmondse Binnenstad.
Het perceel Bakelsedijk 7 hoorde in 1832 tot twee grote percelen die eigendom waren van Anthonie Rooijakkers. Een perceel van 61,80 are groot en was in gebruik als weiland. Het andere was bouwland en had een omvang van 30,90 are. In het kadaster wordt de ligging van de percelen omschreven als “Den Broekwal”. Aan de percelen verandert heel lang niets. Wel aan de eigendom. Na Anthonie wordt broer Nicolaas eigenaar. Die laatste verkoopt de gronden rond 1870 aan Cornelis en Willem Berkers en deze laatsten verkopen de percelen door aan Paulus Joosten. Pas als de heer Joosten in 1910 de percelen verkoopt aan Adriaan van de Hurk gaat er iets veranderen. Op het grote perceel weiland wordt de boerderij gebouwd. De rest van het perceel wordt omgezet in bouwland. Adriaan van den Hurk is een zoon van het echtpaar Van den Hurk-Jacobs dat kort na zijn geboorte vanuit Vlierden naar Helmond is gekomen om op de Duizeldonk te gaan boeren. Hij huwt in 1894 met de Helmondse Allegonda Swinkels. Na een tijdje op een boerderij in de Braak te hebben gezeten, bouwt hij een nieuw bedrijf aan de Broekwal.
Ruim tien jaar zit hij in zijn boerderij als rondom grote veranderingen plaats hebben. Een hele nieuwe wijk wordt rondom te boerderij gebouwd. Adriaan verkoopt grond aan de parochie en aan woningbouwvereniging De Hoop. De St. Josefkerk wordt gebouwd, maar ook de panden 3 en 5 tussen de pastorie en de boerderij in. Adriaan gaat in 1931 in het pand met het nummer 5 wonen met zijn vrouw en dochter. In de boerderij zet zoon Bernard van de Hurk het bedrijf voort met zijn vrouw Anna Maria Biemans. Nadat Bernard van de Hurk in 1967 overlijdt, woont zijn vrouw er nog jaren.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
