Weg op den Heuvel 45-47

Na het overlijden van zijn schoonvader, in 1866, erft Willem Meulendijks een weiland en een tuin aan het Groenewoud en vier huizen aan de Heuvel. In augustus 1867 hertrouwt Willem en wel met Clasina Catharina Kets. Het echtpaar krijgt nog een dochtertje. In 1880 koopt hij aan het Groenewoud nog een tuin en nog drie huizen aan de Heuvel. In 1886 verkoopt hij enkele van zijn panden aan Aloijsius Holtus, fabrikant. Daarna volgt een periode waarin percelen worden samengevoegd en weer gesplitst. In 1913 worden de percelen eigendom van Gerardus Schampers. Die bouwt in 1914 de panden 45 en 47. De omschrijving in het kadaster luidt dan “huis en erf”. In 1920 vindt een verbouwing plaats tot wat heet “huis, kantoor, werkplaats, tuin”. 

Het jaar daarop wordt het geheel verkocht aan aannemer Van Hezewijk uit Nijmegen. Tien jaar later volgt verkoop aan advocaat en procureur Franciscus Cornelis Aloijsius de Wit. In 1934 wordt een deel van het perceel verkocht en een jaar later wordt een kantoor bijgebouwd. Van deze verbouwing is nog een bouwtekening te vinden in het archief van Publieke Werken. Vanaf de verbouwing luidt de omschrijving “huis, kantoor”. De weduwe van de heer De Wit verkoopt in 1974 het geheel van de gemeente en sloop is het lot van het pand. 

Hoewel de nummers 45 en 47 steeds als één pand worden opgevoerd in het kadaster, blijkt uit de woningkaarten dat beide nummers bewoond werden. Op nummer 45 woonde in de jaren twintig de weduwe en een zoon van de vroegere eigenaar Schampers. In de jaren dertig werd het huis door verschillende mensen gedurende korte periodes bewoond tot Jacobus Neervens zich er vestigde in 1937. Hij bewoonde het huis tot zijn overlijden in 1953 en daarna woonde zijn weduwe er nog tien jaar. In 1967 ging de weduwe van advocaat De Wit op nummer 45 wonen. Daar voor had zij, vanaf 30 december 1930, met haar in 1962 overleden man op nummer 47 gewoond. 

Collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.