Eerste wielerronde van Helmond
Aanverwante artikelen
Op 15 augustus 1948 ging de eerste wielerronde van Helmond van start. Het evenement trok 23.000 betalende bezoekers, niet alleen uit Helmond, maar uit de verre omgeving. De enorme sponsoring door Helmondse bedrijven zorgde ervoor dat de entreeprijs maar drie kwartjes bedroeg; de opbrengst was bestemd voor Sint Jozefheil in Bakel.
Het ronde-comité had met Wielerclub Buitenlust de organisatie goed in handen. Het gemeentelijke Helmondse politiekorps was volledig in touw om alles in goede banen te leiden. Start en finish van de route waren in de Mauritslaan waar ook tribunes waren gebouwd. Via de Warandelaan ging men links de Mierloseweg op en vervolgens door de Kromme Steenweg tot aan de Steenweg waar men linksaf via de Wesselmanlaan weer in de Mauritslaan uitkwam. Burgemeester Moons verraste de toeschouwers door zelf op de racefiets een ronde af te leggen, waarna hij in een korte rede de organisatie en renners bedankte en de hoop uitsprak dat dit sportevenement jaarlijks zou worden herhaald. Vooraf reden de renners van Buitenlust een ronde van 40 kilometer met als inzet het clubkampioenscap. Nieuweling Piet van der Linden versloeg de grote favoriet W. Dielissen.
Voordat het startschot klonk werden de nationale en internationale beroemdheden gehuldigd met een bloemenhulde en een ereronde. Het startschot werd gelost door de bekende Helmonder Bernard Bezemer met een miniatuur kanon. De tachtig rondjes die werden verreden duurden 3 uur. Bij deze eerste ronde deden van buiten de landsgrenzen nog alleen renners uit België en Luxemburg mee. De bekende Luxemburger Jean Goldschmitt verscheen aan de start, en ook de Belg Rik van Steenbergen, die al drie keer de Tour had gereden. Enkele gecontracteerde renners kwamen niet opdagen, andere vielen uit door mankementen aan hun fiets. Nederlandse favorieten waren onder andere Theo Middelkamp, die als eerste Nederlander in 1947 te Reims wereldkampioen werd; Sjef Janssen, de enige Nederlander die in 1947 de Tour uitreed, en Gerrit Schulte die in 1948 in Amsterdam wereldkampioen achtervolging werd door Fausto Coppi te verslaan.
Er waren zoveel premies geschonken dat een ware premieregen neerdaalde; in bijna de helft van de rondes werden premies uitgereikt. Die premiesprints brachten wat leven in de brouwerij van het gesloten peleton dat zijn rondjes draaide. Voor het uitlopen van een hele ronde was 225 gulden beschikbaar gesteld, doch daar bleef de organisatie mee zitten, na 75 kilometer was men weer even ver als aan het begin van de strijd.
Vijftien ronde voor het einde trok de Limburger Joep Savelsberg er tussenuit aangevoerd door geestdriftige toeschouwers. Hij had al snel 15 seconden voorsprong op het peleton, dat meteen de achtervolging inzette aangevoerd door Gerrit Schulte, Theo Middelkamp en Sjef Janssen. In korte tijd namen Schulte en Middelkamp de leiding; er kwam geen derde renner noch het peleton meer aan te pas. In de laatste ronde kreeg Middelkamp een defect aan zijn fiets en moest op een reserve fiets te finish zien te halen. Dat gebeurde twaalf seconden nadat Gerrit Schulte de eindstreep passeerde; het peleton zou er nog een minuut langer over doen; koprijder Cor de Best werd derde. De volgorde van de rest gaf de jury nogal wat hoofdbrekens; er was al veel publiek naar huis voordat de uitslag bekend werd. Burgemeester Moons had de eer om de winnaar te huldigen. Daar kwam een echte lauwerkrans aan te pas gemaakt en geschonken door de firma Kruidhof van bloemenmagazijn de Vuurdoorn.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
