Een liefderijke vader.

Alphonse Emile Albers Pistorius werd op 4 oktober 1909 benoemd; hij was de eerste burgervader die niet uit het dorp afkomstig was. Bij zijn benoeming tot burgemeester was zijn achternaam nog Albers. Hij werd op 18 december 1878 geboren te Hackney in het Engelse graafschap Middlesex, nu behorende tot Groot Londen. Zijn ouders waren François Reinier Albers en Emily Josephine Fox. Hij trouwt in 1905 met de Helmondse wethoudersdochter Petronella Maria Johanna Pistorius. Bij Koninklijk Besluit van 2 juli 1915 kreeg hij toestemming de naam Pistorius aan zijn achternaam toe te voegen.

Aarle-Rixtel had zich goed voorbereid om de nieuwe burgemeester in te halen. Op de middag van 20 oktober 1909 arriveerde hij met de trein in Helmond. Op het station stond de gemeenteraad van Aarle-Rixtel om hem te verwelkomen. Stadsharmonie Phileutonia blies “Wien Neerlands bloed” de lucht in. Op het Stationsplein stond een erewacht van vrienden hem op te wachten. Zij zouden hem naar Aarle-Rixtel begeleiden. De belangstelling van de Helmonders was groot, duizenden mensen verdrongen zich voor het station om de stoet te zien. Met Phileutonia voorop ging het naar de Veestraatbrug. Van daar vertrok de burgemeester met zijn familie, gasten en de raad in rijtuigen naar Aarle-Rixtel. De harmonie zou met de tram gaan om in Aarle-Rixtel de stoet weer op te wachten. Toen de stoet bij de gemeentegrens aan de Aarle-Rixtelseweg aankwam, steeg een donderend hoera op uit de grote mensenmassa die daar was samengedromd. Daar stond ook het hoofd der school, de heer Biermans, die een toespraak had voorbereid. Hij hoopte dat velen bij de burgemeester raad en steun zouden vinden en dat hij bovenal een liefderijke vader voor de armen en ongelukkigen zou zijn.

Eerst defileerden gekostumeerde gezelschappen en versierde wagens voor de burgemeester, daarna vertrok de gehele stoet naar het dorp voorafgegaan door de eigen harmonie “De Goede Hoop”. Daar kwamen ze de Helmondse stadsharmonie weer tegen die al op hen stond te wachten. Door de Dorpstraat, Kerkstraat en Kouwenberg ging het naar het pensionaat waar pensionaire C. van Hout als “tijdelijke ingezetene” de burgemeester toesprak. Bij het gemeentehuis stonden zoveel mensen dat de marechaussee te paard er ruimte moest maken. Binnen begon een buitengewone raadsvergadering waarbij wethouder Saris de burgemeester installeerde. In zijn dankwoord benadrukte de burgemeester dat hij alles in het werk zou stellen om de bloei en welvaart van de gemeente te bevorderen. Hij vroeg daarvoor de medewerking van de raad, de ambtenaren en alle ingezetenen. Nadat de pastoor aan het woord was geweest kwamen schoolkinderen boeketten aanbieden namens de verschillende buurtschappen. Toen de burgemeester met zijn vrouw op het bordes verscheen, brak een luid hoera los, de harmonie zette “hij leve lang” in. Weer klonk: “Wien Neerlands bloed”, ditmaal ingezet door het mannenkoor en enthousiast meegezongen door de verzamelde menigte. De burgemeester bedankte alle aanwezigen die zich daarna verspreidden om de versieringen te gaan bekijken. Er waren maar liefst achttien erebogen opgericht; elk buurtschap had er wel een staan. Ook waren veel huizen versierd met welkomstteksten.

Albers-Pistorius kwam niet meteen in Aarle-Rixtel wonen. Hij had al wel villa Mimosa gekocht, maar kreeg pas in maart van het jaar daarop de sleutel. Omdat hij nog verbouwingen wilde laten uitvoeren kreeg hij toestemming om tot 1 oktober 1910 in Helmond te blijven wonen. Met ingang van 15 januari 1924 werd hem eervol ontslag verleend als burgemeester van Aarle-Rixtel. Hij vertrok naar Nijmegen; daar overleed hij op 17 februari 1944.

Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.