Eerste steenlegging St. Jozefkerk
Aanverwante artikelen
In het begin van de twintigste eeuw groeide Helmond totaal uit zijn voegen. Na het graven van het kanaal in het begin van de negentiende eeuw en de aanleg van het spoor in het derde kwart van diezelfde eeuw, kwam de industrialisatie goed op gang. Veel fabrieken vestigden zich in Helmond en met die fabrieken, die voor werkgelegenheid zorgden, kwamen de mensen die in die fabrieken werkten.
Al deze mensen moesten gehuisvest worden, maar ook andere voorzieningen waren nodig. De groei van de stad is dan ook af te lezen aan het aantal kerken. Tot het einde van de negentiende eeuw was er slechts één kerk in Helmond, de Lambertuskerk. Aan het einde van die eeuw werd de H. Hartkerk in de Veestraat gebouwd. Toen de stad zich uitbreidde naar het oosten moest ook daar een kerk komen. Dat werd de St. Jozefkerk, waarvoor op 29 juni 1922 de eerste steen gelegd werd.
De kerk moest met zo weinig mogelijk geld gebouwd worden. Architect Walter te Riele had een gotisch gebouw ontworpen met toren. Om de bouwkosten te drukken was er voor de eerste steenlegging al voor gekozen om de toren voorlopig niet te bouwen. Deze toren met blauwe leien werd later alsnog toegevoegd. De dag vóór de eerste steenlegging werd op het bouwterrein een houten kruis opgericht op de plaats waar het hoofdaltaar moest komen. Omdat de Lambertuskerk de Helmondse moederkerk is, begon de plechtigheid op 29 juni in die kerk met een plechtige hoogmis die opgedragen werd door pastoor Van Leeuwen van de nieuwe parochie. Daarna ging het hele gezelschap van kerkelijke en wereldlijke hoogwaardigheidsbekleders, voorafgegaan door stadsharmonie Phileutonia en bruidjes, via de versierde Heistraat naar het bouwterrein waar de eerste steen en een gedenksteen werden opgehaald bij de bouwkeet. Vervolgens werd de plaats waar het hoofdaltaar moest komen gezegend, evenals de eerste steen. Daarna werd de steen in de fundering gelegd, waarna de fundering van de kerk gezegend werd. Een oorkonde over de plechtigheid werd voorgelezen en getekend, en daarna ingemetseld bij de gedenksteen.
De burgemeester sprak ook nog een woordje en wees op de enorme groei van de stad. Hij was blij met de bouw van de kerk in een buurt die was aangewezen om in de toekomst nog veel meer te groeien. Op de foto is goed te zien dat in de omgeving nog voldoende ruimte was voor uitbreiding. Het is bijna onvoorstelbaar hoe leeg het gebied is dat nu binnenstad-oost heet.
Collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
